Μαρµάρινο αναθηµατικό ανάγλυφο και µαρµάρινο κεφάλι γυναικείας µορφής.
Πιθανόν ταυτίζεται µε τη µορφή της Ιφιγένειας. 420/410 π.Χ. Ο περιηγητής
Παυσανίας αναφέρει πως όταν η Ιφιγένεια αποβιβάστηκε στη Βραυρώνα, ιδρύθηκε
εκεί και το Ιερό.«Βρισκόμαστε στη μεγάλη αγκαλιά της Αττικής, 38 μόλις χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το κέντρο της Αθήνας. Εκεί, στις εκβολές του ποταμού Ερασίνου, βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βραυρώνας και το ιερό της Αρτέμιδος, τόπος λατρείας και προσφοράς, συνδεδεμένος με την ιδιότητα της θεάς ως προστάτιδας των επίτοκων γυναικών και των μικρών παιδιών. Σύμφωνα με τον μύθο αλλά και τον περιηγητή Παυσανία, ο Ορέστης και η Ιφιγένεια ίδρυσαν το Ιερό στη Βραυρώνα και έφεραν εκεί τη λατρεία της Αρτέμιδος».
Το απόσπασμα προέρχεται από ένα ιδιαίτερο ψηφιακό οδοιπορικό, μια «ξενάγηση» με σύγχρονα μέσα αλλά αμεσότητα και ευαισθησία σε δέκα επιλεγμένα εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βραυρώνας – από την «Κόρη της Βραυρώνας» στην «Αρτεμιν Κουροτρόφο», σε ένα «Ξύλινο εδώλιο γυναικείας μορφής» και στο «Χάλκινο ενεπίγραφο κάτοπτρο», τον καθρέφτη μιας γυναίκας από τις αμέτρητες γυναίκες που πέρασαν από εδώ κατά την αρχαιότητα.
Από σήμερα, οι επισκέπτες του αρχαιολογικού μουσείου σαρώνοντας με το κινητό τους τηλέφωνο το QRcode που βρίσκεται πλάι από τα επιλεγμένα εκθέματα και φορώντας τα ακουστικά τους, θα μπορούν να κάνουν διά μέσου της αφήγησης, της εικόνας και του ήχου ένα ταξίδι στον χρόνο, ξεκινώντας από τις πηγές της μνήμης αυτού του τόσο συμβολικού τόπου που είναι δεμένος με τους μύθους … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16.03.2025 • 11:04).
Τι ωραία έκπληξη.
Εκεί που πιστεύαμε ότι ο χρόνος έχει παγώσει στο θαυμάσιο οικοσύστημα της συμβίωσης του Αρχαιολογικού Χώρου της Βραυρώνος και του εξαιρετικού αρχαίου Βιότοπου που σχηματίζει ανέκαθεν ο ποταμός Ερασίνος.
Ελπίζουμε οι νέες αυτές εφαρμογές να αυξήσουν σημαντικά την επισκεψιμότητα και του Αρχαιολογικού Χώρου και του Βιότοπου και αυτή με τη σειρά της να ασκήσει τη δέουσα πίεση αναθεώρησης της ανορθολογικής και εγκληματικής κατά την άποψή μας, κυβερνητικής πολιτικής για τη μετατροπή των ρεμάτων σε αγωγούς οβρίων, με μόνο στόχο την αστικοποίηση όλων των παραποτάμιων περιοχών. Δηλαδή των πλημμυρικών πεδίων των ρεμάτων – που η καμιά κυβέρνηση δεν θέλει να οριοθετήσει και να προστατεύσει – παρά τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, τις οδηγίες και τις σχετικά πολίτικες.
Ας ελπίσουμε ότι οι υπάλληλοι των Αρχαιολογικών Εφορειών και
οι υπάλληλοι των Μουσείων δε θα εναντιωθούν στις εξελίξεις αυτές και αντίθετα
θα συμβάλλουν αποτελεσματικά στην αξιοποίηση και εξέλιξη των εφαρμογών αυτών.
