Εθνικό σχέδιο για την Πεντέλη τώρα …

Υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά δάση; Γιατί η καταστροφή τμήματος του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας σήμανε πριν από 14 χρόνια (και πολύ σωστά) την άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού που οδήγησε σε έναν εθνικού χαρακτήρα στρατηγικό σχεδιασμό για την αναγέννηση του βουνού; Γιατί δεν συνέβη το ίδιο στην περίπτωση των διαδοχικών πυρκαγιών που κατέκαψαν τρεις και τέσσερις φορές από το 1993 μέχρι και σήμερα τον ορεινό όγκο της Πεντέλης; … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ, 09.02.2021 • 20:59). 

Και άλλες φορές έχουμε μιλήσει για την απαξίωση του της Ανατολικής Αττικής (εννοούμε το παραλιακό μέτωπο στο Νότιο Ευβοϊκό Κόλπο) από τους κυβερνώντες και τα πλάνα τους για την ανάπτυξη της Αττικής. Το άρθρο προβάλλει και μια άλλη διάσταση για την Ανατολική Αττική, που και πάλι δεν περιλαμβάνεται σε κανένα αναπτυξιακό ή οικολογικό σχεδιασμό. 

Το ενδιαφέρον τους επικεντρώνεται στη δυτική ακτή της Αττικής, εκεί που παίζουν τα μεγάλα συμφέροντα, οι «κοσμοπολίτες» Έλληνες, οι οικονομικοί παράγοντες, οι πολιτικοί, τα τζάκια μεγάλα και μικρά και άλλοι παρόμοιοι. 

Η Ανατολική Αττικής/Νότιος Ευβοϊκός είναι το απόπαιδο, χωρίς σχεδόν παρουσία του κράτους, μάλλον αναρχοαυτόνομη, χωρίς σοβαρές υποδομές. Εν ολίγοις εγκαταλελειμμένη. Ακόμα και από τους ανύπαρκτους και σιωπηλούς ως ιχθύες βουλευτές της. 

Μέρος της Ανατολικής Αττικής είναι και η Πεντέλη. Και αυτή βέβαια εγκαταλελειμμένη βορά στους οικοπεδοφάγους, χωρίς αποκατάσταση των λατομείων μαρμάρου εδώ και 30 χρόνια και άλλα πολλά. Δεν υπάρχει ούτε καν στα πλάνα αναδάσωσης που εξαγγέλθηκαν, 

Εγκαταλελειμμένη και από το περίφημο Δασαρχείο Πεντέλης. Μια ιδιαίτερη περίπτωση δημόσιας υπηρεσίας. 

Μήπως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση θα ήταν ένας Μητροπολιτικός δήμος Ανατολικής Αττικής/Νότιος Ευβοϊκός; Σκεφτείτε μόνον ότι ακόμα δεν υπάρχουν μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, οι κατοικίες εναλλάσσονται με καλλιέργειες και δασικές εκτάσεις, το Μάτι είναι η τραγωδία της εγκατάλειψης (έγινε στάχτη τον Ιούλιο του 2019 και κάηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι), απουσιάζει οπωσδήποτε σχεδιασμός και δε φαίνεται στον ορίζοντα η περιοχή να τυγχάνει της προσοχής και της σημερινής κυβερνήσεως. 

Μας προξενεί ιδιαίτερη λύπη το γεγονός ότι ο δήμος Μαρκοπούλου, ίσως ο σημαντικότερος ιστορικά, παραγωγικά, περιβαλλοντικά και τουριστικά δήμος της Ανατολικής Αττικής δεν ασχολείται καθόλου με το μέλλον του και το μέλλον της περιοχής προς το Νότιο Ευβοϊκό και απλώς διεκπεραιώνει καθημερινές ανάγκες.